Hannes van Severen (BE, º1979)

Kast 14 
2006
Beeldhouwwerk
Collectie Verbeke Foundation

Wat ooit meubilair was dat functioneerde in een interieur, deconstrueert hij tot sculpturen met een nieuwe plastische betekenis. De massiviteit van de saaie houten kastmeubels wordt gecounterd door telkens een zeer scherpe snede te maken uit het originele volume. Noties zoals design en functionaliteit buigt Hannes Van Severen hierdoor om tot een plastisch boeiende en autonome vorm. Eenmaal in de ruimte geplaatst worden het constructieve elementen die een vreemd dialoog genereren met elkaar, de ruimte en de toeschouwer.

In bepaalde opzichten kan Hannes Van Severen als een verre erfgenaam van het Minimalisme worden erkend, onder meer door het gekende functioneel object te hervoeren tot een autonoom volume in de ruimte, helder en met machinale precisie uitgevoerd. Ook in zijn plastisch denken is hij niet op zoek naar een vergezochte complexiteit maar wel naar een eigen logica. De manier echter hoe de verbeelding of fantasie hierbij telkens de bovenhand neemt tijdens de creatie maar ook achteraf bij de perceptie, laadt het oeuvre op met een absurde humor en een onvoorspelbare dynamiek.

Door het spel dat Hannes Van Severen speelt met bestaande en imaginaire vormen, verstoort hij de vertrouwde harmonie van onze leefwereld en schept hij een conflictueuze situatie tussen lijn, vorm, functie en ruimte. De sculpturen provoceren de toeschouwer tot het in gang zetten van zijn verbeeldingsvermogen om zo een mogelijke logica voor het object te creëren. De nieuwe dimensie waarin de werken dan gaan functioneren, is een mentaal open landschap met vele mogelijkheden. Wat zich aankondigde als een zinloze ingreep, wordt zo een ontregelende beleving van object en ruimte.

Tanguy Eeckhout